Die woordeboekbetekenis van die term "geestelike uitputting" verwys na 'n toestand van uiterste moegheid of moegheid wat die verstand affekteer, as gevolg van lang tydperke van intense geestelike aktiwiteit, stres of druk. Dit kan manifesteer as 'n gevoel van emosioneel gedreineer, 'n verlies aan fokus, moeilikheid om besluite te neem, verminderde produktiwiteit of 'n gevoel van oorweldiging. Geestelike uitputting kan voorkom by individue wat betrokke raak by take wat hoë vlakke van konsentrasie, kritiese denke en probleemoplossing vereis, soos studente wat vir eksamens voorberei, professionele persone wat aan komplekse projekte werk, of versorgers wat na die behoeftes van ander omsien. Dit kan ook 'n simptoom wees van sekere geestesgesondheidstoestande, soos angs of depressie.